HOW TO FAT BIKE: รายงานครั้งแรก (ในฤดูหนาว ไม่น้อย!)

ผู้เขียนดึงดูดสายตา (ยางเหล่านั้น!) และได้รับคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีปั่นจักรยานให้อ้วนในฤดูหนาว ลึกเข้าไปในป่า Maine Woods

จักรยานไขมันดึงดูดความสนใจหลอกล่อด้วยยางโป่งขนาด 3, 4 หรือ 5 นิ้ว พวกมันเป็นรถวิบากมากกว่าเสือภูเขาและในขณะที่ยางเหล่านี้ช่วยให้นักปั่นจักรยานสามารถพลิกตัวได้ทุกพื้นผิว พวกเขายังกระตุ้นความคิดเห็นจากผู้ยืนดูซึ่งหมายความว่าฉันประหม่ามากกว่าเล็กน้อยในขณะที่ฉันปรับที่นั่งบน Trek Farley ที่เช่าของฉัน (ความกว้างของยาง: 4.5 นิ้ว) ในบริเวณที่จอดรถของ AMCเมดาวิสลา ลอดจ์แอนด์เคบินส์ในป่าเมนฉันเห็นโอกาสที่ดีที่จะอายบนฟุตน้ำแข็ง 50 ฟุตระหว่างฉันกับทางเดิน

“นั่นคือยางที่ใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา!”ผู้หญิงคนหนึ่งร้องอุทานขณะที่เธอคลิก-คลิกผ่านฉันในรองเท้าสกีข้ามประเทศนักเล่นสกีอีกคนเดินเข้ามาดูใกล้ๆ และบอกว่าเขาเพิ่งลองปั่นจักรยานไขมันเป็นครั้งแรกเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

เบาะนั่งกับหมวกกันน๊อค ผมรอช้าไม่ได้แล้วฉันแกว่งขาเหนือจักรยาน นั่งลงบนอาน แล้วเริ่มกลิ้งมีความจริงอยู่ในความคิดโบราณที่คุณไม่เคยลืมวิธีการขี่จักรยาน แต่นั่นก็กลบความจริงที่ว่าจักรยานทุกคันให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันจักรยานไขมันคันนี้ไม่ว่องไวเท่ากับจักรยานเสือหมอบของฉันฉันจะไม่หักเลี้ยวบนรถถังคันนี้ แต่มันดังก้องไปทั่วลานน้ำแข็งโดยไม่มีวี่แววว่าจะลื่นไถลฉันเหยียบไปตามทางและค่อยๆเพิ่มความเร็วนักเล่นสกีหยุดชั่วคราวเพื่อดูฉันผ่านไป“เฮ้ มันดูน่าสนุกจัง!”เธอพูดว่า.ใช่.ใช่แล้ว.

***

คำอธิบายหนึ่งสำหรับการเติบโตอย่างก้าวกระโดดของการขี่จักรยานด้วยยางอ้วนก็คือการขี่ล้อแบบการ์ตูนเหล่านี้เติมเต็มความต้องการของนักปั่นจักรยานตัวยงฉันได้ยินนักปั่นมากกว่าสองสามคนพูดถึง "กระบอง" ของจักรยานยนต์ของพวกเขา ราวกับว่าพวกเขาเป็นนักธนูที่ติดอาวุธด้วยลูกธนูหลายชุด แต่ละดอกมีน้ำหนักและขนตามสภาพที่เฉพาะเจาะจงจักรยานเสือหมอบสำหรับทางเท้า จักรยานเสือภูเขาสำหรับเส้นทาง ความเร็วเดียวสำหรับในเมืองจักรยานสำหรับช้อปปิ้ง ท่องเที่ยว กรวด และล่องเรือนักปั่นที่คลั่งไคล้การปั่นสามารถขี่ได้เฉพาะสำหรับทุกฤดูกาล พื้นผิว และการใช้งานแต่ก่อนที่จะนำจักรยานยางอ้วนคันแรกมาปูด้วยกัน ไม่มีตัวเลือกที่ออกแบบมาสำหรับหิมะหรือทรายโดยเฉพาะ

คำอธิบายอื่นสำหรับความนิยมของจักรยานไขมัน?พวกเขาแค่สนุกกับการขี่ใดๆพื้นผิว.

ฉันมีจักรยานเสือหมอบสองคัน: จักรยานเสือหมอบและจักรยานเสือหมอบเมื่อหิมะตกหนักครั้งแรก พวกเขาขึ้นไปบนตะแกรงที่ระเบียงแล้วแขวนโดยไม่สนใจเป็นเวลาหลายเดือนดังนั้น เมื่อฉันมีโอกาสใช้วันหยุดสุดสัปดาห์ในเดือนกุมภาพันธ์ขี่รถผ่านป่า Maine Woods ฉันจึงดึงกางเกงรัดรูปสำหรับปั่นจักรยานออกจากหลังลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง จัดกระเป๋า และโทรหา Erik da Silva ผู้ประสานงานโปรแกรมการศึกษาสำหรับกลุ่มจักรยานแห่งรัฐเมน.สำนักงาน Maine Woods ของ AMC ได้พูดคุยกับ daSilva เกี่ยวกับการให้ความรู้เรื่องจักรยานและโปรแกรมความปลอดภัยสำหรับพนักงานที่พัก และการมาเยี่ยมของฉันก็เป็นข้อแก้ตัวที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขาที่จะขับรถออกจากบ้านใน Orono รัฐ Maine เพื่อขี่ในฤดูหนาวหนึ่งวัน

กระบองของ DaSilva บรรจุจักรยานได้ 9 คัน รวมถึงรถเรโทร 3 สปีด รถเอน และรถตีคู่เมื่อเขาเดินทางโดยรถประจำทาง daSilva มักจะเก็บจักรยานไว้ในช่องเก็บสัมภาระเพื่อให้เขาสามารถปั่นจากสถานีไปยังจุดหมายปลายทางสุดท้ายได้“หนึ่งในความเชื่อของผมคือโอกาสใดก็ตามที่เราได้รับจากการลงจากรถและขี่มอเตอร์ไซค์ ผมจะคว้าไว้” เขากล่าวทางโทรศัพท์สำหรับเขาแล้ว การขี่จักรยานไม่ใช่แค่งานไปวันๆ

แม้ว่า daSilva จะปั่นจักรยานมาตลอดชีวิต แต่จักรยานอ้วนๆ ของเขาก็เลิกขี่มอเตอร์ไซค์คันอื่นๆ อย่างรวดเร็วหลังจากที่เขาซื้อมาเมื่อ 5 ปีที่แล้ว“มันไม่ใช่แค่มอเตอร์ไซค์ที่น่าเชื่อถือที่สุดของฉันเท่านั้น แต่ยังเป็นมอเตอร์ไซค์ที่ฉันได้รับผลตอบแทนคุ้มค่าที่สุดด้วย” เขากล่าวเขาใช้มันขนอุปกรณ์ตั้งแคมป์ข้ามผ่านป่าอันห่างไกลเป็นเวลาหลายวันเขาล่องเรือไปตามเส้นทางจักรยานเสือภูเขาในท้องถิ่นของเขาและแน่นอน เขาขี่มันตลอดฤดูหนาวเขาอธิบายเส้นทางล่าสุดที่ลัดเลาะสวนสาธารณะและละแวกใกล้เคียงหลายแห่ง ผ่านบ้านเพื่อนระหว่างทางภาพในหัวของฉันไม่ใช่ภาพผู้ใหญ่ที่ขี่ทางไกล แต่เป็นฝูงเด็กๆสิ่งแปลกหน้า, ฉีกไปรอบ ๆ เมืองเล็ก ๆ ของพวกเขา, เพลิดเพลินกับความเป็นอิสระที่ได้รับจากจักรยาน

***

ที่ดิน Maine Woods ของ AMC—75,000 เอเคอร์ ที่พักสามหลัง ระยะทาง 140 ไมล์ ทั้งหมดอยู่ในรัฐถิ่นทุรกันดาร 100 ไมล์ทางเดินเพื่อการอนุรักษ์—เป็นสถานที่เดินป่า พายเรือเล่น ตกปลาแบบฟลายฟิชชิ่ง และเล่นสกีครอสคันทรีชั้นเยี่ยมมานานกว่าทศวรรษแต่นักปั่นจักรยานได้ค้นพบความสุขของพื้นที่นี้เมื่อไม่นานมานี้ เมื่อ AMC เปิดเส้นทางปั่นจักรยานเสือภูเขาแบบทางเดี่ยวยาว 80 ไมล์บนภูเขา Trout Mountain ซึ่งอยู่ห่างจากที่พักใหม่ล่าสุด Medawisla ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 3 ไมล์เพิ่มไปยังเส้นทางเล่นสกีที่ดูแลเป็นอย่างดีระยะทาง 90 ไมล์ของ AMC และทำให้หนึ่งในเครือข่ายที่ใหญ่ที่สุดใน Maine เปิดให้ขี่จักรยานในฤดูหนาวเดินทางมาที่นี่เพื่อขี่หนึ่งวันคนอื่น ๆ จองการเข้าพักและเหยียบที่พักต่อที่พัก

ถึงกระนั้น ในห้องอาหารที่ Medawisla ฉันมีจำนวนมากกว่านักเล่นสกีจัดโต๊ะบนชั้นวางเนื้อแกะและแก้วไวน์ พวกเขาเล่าถึงการผจญภัยของวันและสนทนาอย่างตื่นเต้นเกี่ยวกับพายุหิมะที่กำลังจะเกิดขึ้นซึ่งคาดว่าจะลดลงอีกครึ่งฟุตโดยปกติแล้วฉันจะแบ่งปันความตื่นเต้นของพวกเขา แต่ก่อนการเดินทาง ฉันได้รับการบอกซ้ำๆ ว่าสภาพการขี่จักรยานที่ดีคือสภาพการเล่นสกีที่ไม่ดี และในทางกลับกันดังนั้นเมื่อผู้จัดการที่พักอัปเดตการพยากรณ์เป็น 1 ถึง 2 นิ้ว และนักเล่นสกีก็ส่งเสียงคร่ำครวญพร้อมกัน ฉันจึงผละออกจากโต๊ะและส่งอีเมลไปหาดาซิลวาเขาตอบทันทีว่า “เมื่อไหร่เราจะมีความสุขกับหิมะที่เลวร้ายแบบนี้อีกล่ะ?”

จาก Medawisla นักปั่นจักรยานและนักเล่นสกีสามารถเดินทางระหว่างกระท่อมแถวหนึ่งไปยัง Lakeside Trailจากนั้นเลือกการผจญภัยของคุณเองไปทางซ้ายเพื่อสำรวจพื้นที่กว้างใหญ่ที่เป็นน้ำแข็งของ Second Roach Pondเดินตรงไปตามชายฝั่งด้านใต้ของสระน้ำหรือเลี้ยวขวาแล้วมุ่งหน้าไปยังเนินเขาและภูเขา ซึ่งเลยไปถึงที่พักแห่งอื่นๆ ของ AMC นั่นคือ Little Lyford และ Gorman Chairbackเมื่อ daSilva มาถึง Medawisla ในเช้าวันรุ่งขึ้น เราจะดูแผนที่อย่างรวดเร็วและเลือกตัวเลือกที่สาม

เรามุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ห่างจากที่พักและระหว่างห้องโดยสารมันเป็นความรู้สึกที่แปลก ขี่จักรยานไขมันยางขนาดใหญ่ที่เติมลมแทบไม่เข้าเลย กระดอนเบาๆ ขณะที่ฉันเหยียบ ทำให้การกระแทกในเส้นทางเรียบขึ้นยิ่งหิมะนุ่มมากเท่าไหร่ ความกดอากาศที่ต้องการก็จะยิ่งต่ำลง ดังนั้นฉันจึงขี่ได้ประมาณ 5 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว (psi)เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ฉันสูบลมยางจักรยานเสือหมอบได้มากถึง 120 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว และสัมผัสได้ถึงก้อนกรวดและรอยร้าวบนทางเท้า

DaSilva และฉันขี่เคียงข้างกัน พูดคุยเกี่ยวกับประวัติการขี่จักรยานของเราช่วงแรกไปง่าย มีทางขึ้นและลงเบาๆถึงทางเลี้ยวเข้า Shaw Mountain Cutoff แล้วเลี้ยวขวาขึ้นเนินทางเริ่มสูงขึ้นในไม่ช้าฉันก็เริ่มรู้สึกถึงการเผาไหม้ที่น่าเบื่อและไม่สงบในคณะของฉันการเดินทางครั้งนี้กำลังจะยากลำบาก

ฉันหยุดเพื่อหยุดหายใจ และ daSilva ได้กรุณาปล่อยลมออกจากยางของฉันเล็กน้อย เพื่อไม่ให้ยางจมลงไปในหิมะมากจนเกินไปเรามาเริ่มกันเลย daSilva เป็นผู้พูดส่วนใหญ่ในตอนนี้เขาเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับวันที่เขาแข่งรถบนถนน เมื่อเขาฟันหน้าหักเพราะอุบัติเหตุความคลั่งไคล้อย่างรวดเร็วของการปั่นจักรยานบนถนนดูเหมือนเป็นญาติห่างๆ กับกิจกรรมปัจจุบันของเราฉันกำลังปั่นอย่างคึกคะนองแต่เคลื่อนที่ได้ประมาณ 5 ไมล์ต่อชั่วโมง

เมื่อกลับมาที่ที่พัก ภูเขาชอว์ดูเหมือนรอยนิ้วมือบนแผนที่ โดยมีวงเวียนภูมิประเทศกระจุกแน่นรอบยอดเขาแฝด (2,499 และ 2,641 ฟุต)เราเลี้ยวซ้ายที่ทางแยกถัดไป และเส้นทาง Skyline Trail จะเริ่มลัดเลาะไปตามไหล่ทางตอนเหนือของภูเขาฉันต้องหยุดหายใจอีกครั้งการฟื้นฟูโมเมนตัมของฉันไม่ใช่เรื่องง่ายฉันเหยียบคันเร่งอย่างดุเดือดและโยกเยกไปข้างหน้าเหมือนเด็กน้อยบนรถสองล้อ ออกห่างจากมือที่ทรงตัวของผู้ปกครองเป็นครั้งแรก

รูปแบบซ้ำแล้วซ้ำอีกDaSilva กลายเป็นจุดมืดในระยะไกลในที่สุดฉันก็ยอมแพ้และปั่นจักรยานขึ้นไปยังส่วนที่ชันที่สุดฉันรู้สึกสบายใจเมื่อคิดว่ามันเหมือนกับการเล่นสกีในเขตทุรกันดาร: ฉันแค่หารายได้ความสูง 600 ฟุตนั้นเพิ่มขึ้นจากไมล์สุดท้ายหรือไม่?งานทั้งหมดนี้จะชำระเมื่อฉันบินกลับลงมาแต่ก่อนอื่นเราต้องการสัมผัสยอดเขาDaSilva รอให้ฉันตามทันและกระตุ้นให้ฉันกลับขึ้นไปบนอานม้า

หลังจากขี่มา 4 ไมล์ เราก็ทิ้งจักรยานและเดินขึ้นเขาในระยะทาง 4 ไมล์สุดท้ายเพื่อไปยังยอดเขาแล้วก็ได้เวลาลงDaSilva ใช้เส้นทางที่ตรงกว่า ยิงไปตามทางเดี่ยวแคบๆฉันถอยกลับไปบนเส้นทางสกีที่กว้างกว่าที่เราเพิ่งปีนขึ้นไปและเพลิดเพลินไปกับลมที่ปะทะหน้าขณะที่ฉันเพิ่มความเร็วฉันได้ยินเสียงตะโกนผ่านต้นไม้ -“ WOOOO-HOOOOOO!” - ตามด้วยเบรกที่ส่งเสียงดังฉันดีใจที่ได้ออกจากการขี่ทางเทคนิคให้กับ daSilvaฉันจับแฮนด์บาร์แล้วกระทืบไปตามทาง แตะเบรกเพื่อหางปลาในแต่ละโค้งมันง่ายดายและน่าตื่นเต้น

ฉันเพิ่งเริ่มเหยียบอีกครั้งเมื่อ daSilva ปั่นไปตามเส้นทางเพื่อพบฉันเขากำลังเพ้อ“สิ่งที่ฉันเพิ่งทำคือเส้นทางจักรยานไขมันบนหิมะที่ดีที่สุดที่ฉันเคยไป!”เขาพูดว่า.“เรียบ เร็ว ลื่นเล็กน้อย มีส่วนประกอบทั้งหมด”

ด้วยความกระตือรือร้นของเขาและความเร่งรีบในการสืบเชื้อสายของฉัน การปีนที่เผาผลาญต้นขาถูกลืมอะดรีนาลีนสูบฉีด เรากลับที่พักเพื่อรับประทานอาหารร้อนๆ

***

นักปั่นจักรยานและนักเล่นสกีที่ใช้เส้นทางร่วมกันอาจดูไร้สาระเมื่อไม่นานมานี้จนกระทั่งในช่วงทศวรรษที่ 1980 นักขี่มอเตอร์ไซค์ที่กล้าได้กล้าเสียบางคนได้ดัดแปลงการขี่ของพวกเขาให้เหมาะกับสภาพหิมะและทรายเหมือนกับที่สโนว์บอร์ดตัวแรกทำขึ้นโดยการยึดสกีสองอันเข้าด้วยกัน ช่างซ่อมเหล่านี้เชื่อมล้อแบบดั้งเดิมให้มีความกว้างของล้อเป็นสองเท่าพวกเขาสร้างเวอร์ชั่นใหม่ของกีฬาด้วยการปรับแต่งสิ่งที่คุ้นเคย

การปั่นจักรยานไขมันเกิดขึ้นจากฝูงชนที่ต้องทำด้วยตัวเองเพื่อค้นหาผู้ชมหลักเมื่อประมาณทศวรรษที่แล้วในปี 2548 Surly ผู้ผลิตในรัฐมินนิโซตา ได้เปิดตัวจักรยานอ้วนสำหรับผู้บริโภครุ่นแรกคือ Pugsley สีม่วงสดใสยอดขายถล่มทลายภายในเวลาไม่กี่ปีชิ้นส่วนจักรยานคุณภาพซึ่งเป็นเจ้าของ Surly และผู้ผลิตรายอื่นคือ Salsa มีการเติบโต 187 เปอร์เซ็นต์ในปี 2010 ตามมาด้วยการเติบโต 246 เปอร์เซ็นต์ในปี 2011 ผู้ผลิตรายใหญ่ เช่น Trek และ Specialized เริ่มสร้างโมเดลของตนเองและอ้างอิงจากข่าวร้านค้าปลีกจักรยานและอุตสาหกรรมยอดขายจักรยานไขมันพุ่งขึ้น 44 เปอร์เซ็นต์ในปีเดียว เป็นเกือบ 37,000 คันในปี 2014

ยอดขายได้ลดลงตั้งแต่นั้นมา แต่ด้วยจักรยานไขมันหลายหมื่นคันที่ใช้งานอยู่ในขณะนี้ พวกมันไม่ได้แปลกใหม่อีกต่อไปนักปั่นจักรยานขี่ตลอดทั้งปี ในทุกภูมิประเทศ ไม่เพียงแต่บนทรายและหิมะเท่านั้น แต่ยังรวมถึงเส้นทางจักรยานเสือภูเขาแบบดั้งเดิมและบนถนนในสภาพอากาศเลวร้ายด้วยคุณสามารถซื้อได้ที่ Wal-Mart ในราคา 219 เหรียญหรือลดลง 7,000 เหรียญสำหรับรุ่นพิเศษที่ทำขึ้นจากคาร์บอนเกือบทั้งหมด

***

กลับมาในที่พักอันอบอุ่น ฉันซดซุปมะเขือเทศสองชามแล้วไล่ตามด้วยแซนด์วิชชีสย่างที่มากพอที่จะเสียการนับฉันหมดแรงแล้วแต่เส้นทางกวักมือเรียก และในไม่ช้า เรากำลังกระโดดกลับเข้าสู่อานม้า

คราวนี้เราเลี้ยวซ้ายออกจากเส้นทาง Lakeside Trail และมุ่งหน้าไปยัง Second Roach PondDaSilva เปิดล้อและพยายามเหยียบยางเส้นเดียวเมื่อเขาเสียการทรงตัวและหงายหลัง เขาก็ร้องโหยหวนพร้อมเสียงหัวเราะ โดยยังคงถีบจักรยานที่ตอนนี้ถืออยู่ด้านบน

ในไม่ช้าเราก็พุ่งลงมาจากเนินเขาและไปยังบ่อน้ำที่กลายเป็นน้ำแข็ง ซึ่งช่างตัดขนได้วางเส้นทางไปยังฝั่งตรงข้ามDaSilva มองเห็นกลุ่มก้อนหินที่โผล่ออกมาจากน้ำแข็งและเร่งความเร็วเขาเหยียบไปที่ก้อนหินที่ใกล้ที่สุดและใช้มันเป็นทางลาดพุ่งขึ้นไปในอากาศเขาหักเลี้ยวเพื่อกระโดดจากสิ่งต่อไป และสิ่งต่อไป จนกว่าเขาจะลองทั้งหมด

ในที่สุดเมื่อเราออกเดินทางไปชายฝั่งทางตอนเหนือ เราก็ไม่สนใจเส้นทางนั้นเลย เดินไปมาระหว่างแผ่นน้ำแข็งที่กั้นด้วยลมและหิมะที่โปรยปรายเราขับขนานไปกับคาบสมุทรจนกระทั่งดาซิลวาเห็นช่องเปิดเขาไถพรวนผ่านตลิ่งหิมะและเดินบนรางเดียวที่แน่นขนัดซึ่งนำไปสู่ต้นไม้เมื่อออกจากน้ำแข็งที่เปิดกว้างเราต้องมุ่งเน้นไปที่การขี่เป็นเส้นตรงผงแป้งลึกขู่ว่าจะกลืนกินเราเหมือนทรายดูดหากเราหันเหไปทางขวาหรือซ้ายสักสองสามนิ้วเราหลบอยู่ใต้กิ่งไม้ที่ห้อยต่ำ เปลี่ยนเกียร์ลงเป็นเกียร์ที่ง่ายขึ้น และเกลือกกลิ้งบนก้อนหินและรากไม้ที่โผล่ออกมาจากหิมะ

นี่ไง.นี่คือความสุขของการปั่นจักรยานไขมันล่องเรือข้ามน้ำแข็งแล้วกลิ้งเข้าไปในป่ามันคือจักรยานในฝันในวัยเด็กของฉัน: รถบรรทุกมอนสเตอร์สองล้อที่สามารถพลิกคว่ำได้เกือบทุกอย่างที่ขวางหน้าคิดให้ดีก่อนปีนภูเขา

เรียนรู้เพิ่มเติม: ไม่มีแรงกดดัน

การขี่และการบำรุงรักษาแฟตไบค์นั้นคล้ายคลึงกับการขี่จักรยานเสือภูเขาทั่วไป โดยมีข้อยกเว้นสองประการที่โดดเด่นมาก ได้แก่ ยางขนาดยักษ์ซึ่งต้องใช้แรงดันลมต่ำกว่าปกติDan Meyer นักเขียนของนักปั่นจักรยานผจญภัย,ขี่จักรยานไขมันของเขาตลอดทั้งปีบนเส้นทางใกล้กับ Missoula, Mont. และเสนอแนวทางต่อไปนี้สำหรับการพองตัวและการยุบตัว:

ทางเท้า: 8 ถึง 10 ปอนด์ต่อตารางนิ้ว (psi)
สิ่งสกปรกอัดแน่น: 5 ถึง 8 psi
หิมะและทราย: 2 ถึง 3 psi

สภาพหิมะจะแตกต่างกันมาก ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและการดูแล และคุณอาจต้องปรับตัวทันทีระวังเมื่อเข้าใกล้ระดับสูงสุดและต่ำสุดของมาตราส่วนของเมเยอร์ยิ่งแรงดันของคุณต่ำลง ความเสี่ยงที่จะทำให้ขอบล้อเสียหายมากขึ้นหากคุณไปกระแทกอะไรแรงๆที่ปลายอีกด้านของยางล้อขนาดใหญ่ แรงดันที่สูงขึ้นจะส่งแรงมหาศาลไปที่ขอบล้อ ซึ่งอาจสร้างความเสียหายได้

ไม่มีการปรับค่าใดๆ ที่สามารถปกป้องยางของคุณได้“ถ้าคุณอยู่บนเส้นทางอเนกประสงค์ อากาศอบอุ่น และสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย คุณจะต้องสร้างความเสียหายบางอย่าง” Meyer กล่าว“ถ้าคุณพบว่าตัวเองกำลังจมลงไปในหิมะและกำลังต่อสู้เพื่อยึดเกาะ มันอาจจะร้อนเกินไปที่จะขี่”

ที่มา:outdoors.org

สกูตเตอร์เคลื่อนที่พับได้